امروز هم سپری شد .
گاهی با خودمون میگیم یه روز عالی بسازیم
ولی از جریاناتی که ناگهانی درش قرار داده میشیم
بی اطلاعیم
و این قدرت مدیریت و درک ما از خودمون و عقایدمون رو میطلبه .
راستش امروز نمیدونم ،
شاید برای چندمین بار در زندگیم ، احساس تنهایی و غریبی کردم
ولی نه حس تنهایی به معنایی که کسی همدمت نباشه .
نه !
احساس تنهایی در عقیده کردم .
با تمام جونم درک کردم شبیخون فرهنگی رو
و اینکه واکسینه شدن در برابر این ویروس چقدر مهمه !
از امام صادق علیه السلام توی کتاب خصائص المومنین
خوندم که شیعیان ما کر و لالند .
نمیدونم شاید هر کسی برداشتی از این حدیث داشته باشه
ولی برداشت من این بود
و امروز تونستم به بخشی از اون عمل کنم
و فهمیدم چقدر بقیه از رفتار من حس نادانی
رو برداشت میکنن در حالیکه منظور من و امثال من
اینه که به قولی بزنیم کوچه چپی تا فضای
مهمونیمون تخریب نشه .
مهمونی هم یه فضای ه . چون میهمان برکته !
صداهایی که به در و دیوار خونه میخوره
همه تو جون و بطن و اتم به اتم خونه میشینه .
برای همینه یه خونه ای حس آرامش داره
یه خونه ای حس کسالت یه خونه ای شادی پر هیجان یه خونه ای غم و تشویش و .
بگذریم از اینکه همه فکر کنن من نادونم یا به مد نیستم .
بیاید دور بریزیم همه ی تفکرات غربی رو
زندگی ما ، ما هستیم نه دیکته ای از غرب .
درباره این سایت